درگلشن هوس که سراغ گلیش نیست

گریأس نوحه سربکند بلبلیش نیست

آن ساز فتنه ای که تو محشر شنیده ای

زیر و بم توگر نبود غلغلیش نیست

دیدیم حسن ساختهٔ اعتبار جاه

هرگاه بی نطاقه شود کاکلیش نیست

یارب به حال مفلسی خواجه رحم کن

بیچاره خربه عرض چه نازد جلیش نیست

آزادگان ز فکر رعونت منزه اند

باگردن آنکه ساز ندارد غلیش نیست

صیادی هوس ، چقدر ننگ فطرت است

شاهین حرص می پرد وچنگلیش نیست

بر انفعال ، عشرت این بزم چیده اند

تاشیشه سرنگون نشودقلقلیش نیست

تدبیر رستگاری جاوید، نیستی ست

این بحرغیرکشتی واژون پلیش نیست

از قطره تا محیط وبال تعلق است

بیدل خوش آنکه الفت جزووکلیش نیست